Alweer 2,5 maanden hier!

Lieve mensen,

Het is alweer véél te lang geleden dat ik een update heb geschreven (en ja, puur door luiheid), dus bij deze een 'korte' samenvatting van de gebeurtenissen de afgelopen tijd! Ten eerste ben ik op 10 maart verhuisd van Le Port naar La Saline, wat inhoudt dat ik niet meer iedere dag 2 uur (of langer) in de bus hoef te zitten om bij het kantoor te komen, en lopend binnen 5 minuten op het strand ben :-) Een iets minder stressvol leven dan eerst dus. Mijn nieuwe huisgenoten zijn Chantal (de verhuurster van de kamer) en haar drie honden Gloubs, Bill en Video, waar ik *gelukkig* nauwelijks last van heb met mijn allergie. Het huis is lekker ruim en heeft zowel voor als achter een mooie, groene tuin.

Op kantoor zit ik helaas meestal saai in mijn eentje te werken op de computer, maar gelukkig heb ik nog regelmatig boottochtjes gehad tussendoor. Ik heb zelfs twee keer een volledige “tour de la Réunion” gehad, om te kijken waar de Indopacific bottlenose dolphins zich het liefst ophouden. De tours duurden allebei 2 dagen: de eerste dag van Sainte-Marie in het noorden naar Saint-Pierre in het zuiden via de oostkant, en de tweede dag weer terug naar Sainte-Marie via de westkant. In Saint-Pierre kon ik gelukkig bij Laurent blijven logeren (hij woont in een zeilboot, hoe vet is dat!), anders had ik de volgende dag gruwelijk vroeg de bus moeten pakken in La Saline om om 6:30 in de haven van Saint-Pierre te staan. Tijdens de tweede tour kregen we een telefoontje dat er een groep potvissen gespot was, en hoewel we eigenlijk op zoek waren naar dolfijnen konden we dit natuurlijk niet negeren!! We moesten er een dik half uur voor terugvaren, maar dat was het waard. Een stuk of 6 potvissen gezien, waaronder een klein kalf :-)

Behalve boottochtjes heb ik natuurlijk ook nog andere dingen ondernomen. Zo heb ik meegeholpen met twee lokale strand-/kustopruimacties. Erg hard nodig, want helaas gooien veel mensen hun afval gewoon op de grond, zelfs als ze naast een prullenbak zitten. Dit afval komt uiteindelijk vaak in de zee terecht en richt daar enorme schade aan. Vooral plastic zakken en draad zijn erg rottig, omdat schildpadden de zakken aanzien voor kwallen en ze opvreten, en allerlei zeedieren met hun vinnen in de draad verstrikt raken. Tijdens de opruimacties waren er ook allerlei kraampjes opgezet van meehelpende organisaties (waaronder GLOBICE, mijn stageorganisatie) om de mensen voor te lichten over het zeeleven, afval en recycling.

Verder heb ik heb eindelijk eens gewandeld in de bergen en wat meer meegekregen van Réunion dan alleen zee, strand en palmbomen ;-) Het is een echt vulkanisch eiland, met behalve twee vulkanen ook drie enorme kraters, de “cirques”. Caroline, een vriendin van mijn huisgenote Chantal, heeft me meegenomen naar het afgelegen dorpje Hell-Bourg bij de Cirque de Salazie, het vulkanische meer “le Grand Étang” (waar goudvissen in zwommen), en de Maïdo, een meer dan 2 km hoge berg die uitkijkt over de Cirque de Mafate. De Cirque de Cilaos staat nog op de planning, evenals de twee vulkanen Piton des Neiges en (actieve!) Piton de la Fournaise. Die laatste heb ik al tijdens de boottochten rond het eiland gezien, met goed zichtbare sporen van vorige uitbarstingen (de meest recente in 2008). Het is wel duidelijk dat de landschappen van Réunion heel divers zijn en allemaal een eigen microklimaat hebben: zonnige zandstranden met palmbomen, onherbergzame rotskusten, zeer regenachtig tropisch regenwoud (no shit :-P) met watervallen en een enigszins kale, droge, laagbegroeide heide hoog in de bergen. Je zult je dus niet gauw vervelen hier :-P

En dan nu: eten! Chantal houdt erg van koken, wat betekent dat ik veel lokale gerechten (lees: dieren) leer kennen :-P Zo heb ik op één avond wel vier Rode Lijst-soorten naar binnen gewerkt volgens mij (zwaardvis, marlijn, een bijna uitgestorven soort tonijn en een soort haai)… RAUW. Officieel geen vegetariër meer dus. Oh ja, ik heb ook een octopus gegeten. Ik moet zeggen dat ik afgezien van de vis niet zo dol ben op de Creoolse keuken; de kruiden en de rijst zijn wel lekker, maar het vlees (meestal varkensvlees) is ont-zet-tend vet. Het is dan ook niet raar dat er zoveel dikke donkere dames rondlopen ;-) Een groot contrast trouwens met al die half-anorectische Françaises die hier hun vakantie doorbrengen.

Over Creools en Frans gesproken, misschien is het leuk als ik jullie wat over de mensen en cultuur hier vertel! Réunion is een ontzettend multicultureel en kleurig eiland, met inwoners van Afrikaanse/Malagasische (= van Madagascar), Indische, Chinese en Europese oorsprong. De voornaamste religies zijn katholicisme, Islam en hindoeïsme en de meest gesproken talen Frans en het op Frans lijkende Creools (waar ik geen reet van versta natuurlijk). Wat ik zover heb begrepen over deze ingewikkelde mix is dat de mensen die op het eiland geboren zijn (maar dan toch vooral de zwarte bevolking) Creools worden genoemd en de blanken uit de “métropole” (= Frankrijk) “zoreilles”. Dit woord is afgeleid van “les oreilles” (= de oren) en stamt uit de tijd van de slavernij. Twee mogelijke verklaringen: 1) de blanke slaveneigenaren zouden stiekem de gesprekken van hun slaven afluisteren, en 2) de blanke slaveneigenaren zouden de oren van ongehoorzame slaven afsnijden. Ik ga voor de eerste optie, die is minder gruwelijk ;-) Verder zie je hier ook weleens zwarte vrouwen met een kleurige exotische klederdracht (en soms knalgele huidmaskers van klei o.i.d. op hun gezicht, ziet er erg maf uit) die blijkbaar van Mayotte komen, een ander Frans eiland, linksboven Masagascar. De mensen zijn over het algemeen erg vriendelijk en men groet elkaar altijd enthousiast met een zoen op beide wangen. De grootste minpunten die ik ben tegengekomen zijn de houding t.o.v. het afval, zoals eerder al gezegd, en de omgang met dieren. Er lopen hier belachelijk veel zwerfhonden en -katten rond, waarvan sommige heel erg mager en zielig. De meeste zijn erg schuw en duiken weg als je alleen al naar ze kijkt. Maar zelfs de honden met een ‘eigenaar’ zijn niet vanzelfsprekend gelukkig en gezond; sommige worden enkel en alleen ’s nachts als waakhond gebruikt en overdag op straat geschopt. Met een beetje geluk krijgen ze soms ook eten. De 3 honden van Chantal hebben het beter getroffen: zij heeft ze van straat geplukt en opgelapt en het zijn zùlke lieve beesten, je kunt je niet voorstellen dat mensen zo gemeen tegen ze hebben gedaan! Hun zielige achtergrondverhalen zal ik jullie besparen.

Terug naar het eten: ik ben niet geheel carnivoor geworden hoor! Ik heb ook allerlei exotische fruitsoorten (beter) leren kennen, zoals de pitaya (lijkt van binnen op een paarse kiwi), de “goyavier” (= guave), groene èn oranje papaya, passievrucht, avocado, lychee, en nog wat lekkere dingetjes waar ik de naam niet meer van weet ^^ De groente valt een beetje tegen hier, de prei en paprika’s bijvoorbeeld zijn nogal sneu. De komkommers daarentegen zijn echt HUGE! Oh wacht, zijn komkommers en paprika’s technisch gezien niet ook vruchten? ;-)

Ter afsluiting van deze update nog een beetje gezeur: ik zou de afgelopen week eigenlijk naar Mauritius zijn gegaan om potvissen te zoeken en nieuwe geluidsopnames te maken, het eigenlijke veldwerk voor mijn stage dus, maar een !@#$&?! cycloon heeft roet in het eten gegooid. Nu moet GLOBICE opnieuw toestemming vragen aan de Mauritiaanse overheid en dat gaat weeeeeeken duren :-( Hopelijk kan ik uiteindelijk toch nog een keertje gaan binnen mijn stageperiode… Check http://www.mtotec.com/ voor satellietbeelden en verloop van deze en toekomstige cyclonen in de Indische Oceaan ;-)

Heel veel liefs!